با بذر سیب زمینی می توانید گوجه فرنگی را هم پرورش دهید

روش کاشت بذر سیب زمینی در دوره بدون شته و برای قرار گرفتن در پنجره تولید بذر، فقط سه تا چهار قلمه در دشت های مرکزی شمال غربی هند توصیه می شود.

بنابراین، قیمت بذر سیب زمینی در سراسر جهان نسبت به گذشته کمی بالا تر رفته است و نیز می توانید با آن برخی از صیفی جات مخصوصا گوجه فرنگی را هم پرورش دهید.

همچنین یک میکروگیاه می تواند شش تا هشت قلمه ریشه دار تولید کند.

حدوداً قلمه های ریشه دار 7 تا 10 روزه در زیر شبکه ضد حشرات برای تولید غده کاشته می شوند.

شجره دسته‌ای قلمه‌ها حفظ می‌شود تا حتی اگر هر گیاهی از قلمه در طول آزمایش آلوده به ویروس باشد، می‌توان همه همتایان غده‌های همتای قلمه یا خواهر را رد کرد.

بر اساس داده‌های موجود، 7 تا 10 غده با وزن 10 تا 70 گرم را می‌توان از یک قلمه برداشت کرد، در نتیجه نرخ تکثیر بیش از 40 بسته به واریته به دست آمد.

این فناوری پتانسیل بسیار زیادی دارد اگر بتوان آن را در پنجره تولید بذر با پیروی از روش های عملیاتی استاندارد برای اطمینان از سلامت بذر نصب کرد.

ایده بذر واقعی سیب زمینی در اوایل سال 1949 توسط دکتر S. Ramanujam مطرح شد.

مانند سایر دانه های گیاه شناسی، TPS پتانسیل رشد به یک گیاه کامل را دارد، اما هر گیاهی از نظر ژنتیکی متفاوت است، بنابراین جمعیت TPS را تشکیل می دهد.

تلاش‌هایی در ICAR-CPRI برای ایجاد جمعیت‌های یکنواخت TPS برای بدست آوردن توده‌های یکنواخت، مقاومت در برابر بیماری و عملکرد غده انجام شد. TPS مزایای زیادی نسبت به غده های بذر سیب زمینی دارد.

عمده آنها مواد کاشت عاری از بیماری و آفات، ذخیره سازی و حمل و نقل آسان، و میزان بذر بسیار کاهش یافته است. سه جمعیت TPS، یعنی HPS-I/13، TPS-C-3، و 92-PT-27، توسط ICAR-CPRI در طول دهه 1980 توسعه یافتند.

پارامترهای کنترل کیفیت برای تولید TPS به خوبی در استانداردهای گواهی حداقل بذر هندی (استانداردهای گواهی حداقل بذر هند، 2013) تجویز شده است.

با این حال، فناوری TPS همچنان به عنوان یک فناوری آماده برای استفاده با مقایسه اقتصادی TPS در مقابل غده های بذر در پویایی سیستم کشت برای تولید سیب زمینی دیده می شود.

به نظر می رسد استفاده از TPS فناوری حل مشکل کمبود غده های بذر سیب زمینی با کیفیت خوب در کشورهای در حال توسعه باشد.

موانعی که مانع از پذیرش و استفاده گسترده از TPS شده است، بلوغ دیرهنگام محصول TPS، جوانه زنی غیرقابل اطمینان و عدم یکنواختی محصول است.

با این حال، از زمان ظهور پرورش هیبرید دیپلوئید F1 در سال 2008 (که توسط سازمان ملل متحد سال بین‌المللی سیب‌زمینی نامیده شد)، اشتیاق دوباره برای فناوری TPS وجود دارد.